Napustio sam beogradski atelje pre 15 godina i formirao sam ga u prirodi. Od tada, kroz metodologiju mog rada, spajam prirodne sa umetničkim procesima. Sve radove radim ispod otvorenog neba, u prirodi, bez obzira na vremenske prilike. Tako nastaju radovi koji su dijalog sa prirodom. U tim situacijama, slike postaju medij u pokidanoj vezi između čoveka i prirode. Dijalog je ključna rec. On se, putem slike, ostvaruje sa prirodom. U tom dijalogu nastaje sadržaj. Slika je, u procesu rada, u horizontalnom položaju, na zemlji. Koristim prirodne pigmente i medijume na platnu. Dejstvo velikih sila ne sputavam u tom procesu. Pratim ih. Puštam ih da formiraju rad. Pratim i usmeravam, poštujuci ih da formiraju sliku. Javlja se dijalektika između namere i slučajnosti koji postaju Jedno. U tom procesu uvek se stiče novo znanje o svetu, energijama, tokovima…Slika oživljava kada svetlost padne na nju. Dodir pigmenta i svetlosti stvara sadržaj. Javljaju se kristali u kojima prepoznajem istinu. Pratim proces dodira sunčeve svetlosti i pigmenta. Slika ima svoj period zrenja. Što je više slojeva na njoj, ona dobija bogatiji svoj unutrašnji prostor. Svetlost aktivira ovaj prostor i samo u dijalogu sa njom slika postoji.

Đorđe Stanojević