Unutrašnje oko Veljka Valjarevića

Izborom po srodnosti u literaturi i afinitetom prema fantastičnom osećam bliskost prema poetici mladoga slikara Valjarevića, sa njegovim košmarnim vizijama, iz kojih se pomaljaju usamljene bespomoćne figure ljudi koje padaju, slutim, kroz svetove ispunjene diluvijalnim dubinama bezdana, obuzeti iskonskim strahom od nepoznatog, uzalud pokušavajući da dosegnu spasenje a možda i iskupljenje što na nekim slikama simbolizuje i Isusovo raspeće dok čitav taj ljudski i opšti galimatijas posmatraju iz tame oči čudovišta. Za ulazak u svet snova, svet onostranog i mističnog koji izmiče kriterijumima realističnog potrebno je imati hrabrosti ali i posebnog dara, imati mašte da se otkriva ono skriveno što izmiče prostoj realnosti, a sagledava se umetnikovim „unutrašnjim okom“, prizore, stvorenja i svetove koji postoje u našim noćnim morama ali i na dnevnoj svetlosti, u okultnoj, makrabičnoj i nadrealnoj stvarnosti što je, uveren sam, bliže tajni i suštini naše egzistencije od onoga što je vidljivo i svakodnevno. Ne želim da podlegnem iskušenju detaljnog tumačenja i objašnjenja motiva slika Veljka Valjarevića. To zadovoljstvo otkrivanja raznolikih značenja pripada svakom posmatraču ponaosob.

Filip David (deo teksta iz kataloga)
Fotografije: Srđan Janković

Snimak: Milan Petrović